Bir Kızılderili kabilesi, yeni bir yurda doğru göç etmektedir. Günlerce, durmadan, dinlenmeden yürürler.

Kızılderili kabilesi hızla ilerlerken, yaşlı bilge kadın, birden durur!

Diğerleri bilge kadına bakar ve aceleyle sorarlar: “Neden durdun bilge kadın?”

Bilge kadın sakince cevap verir: “ Ruhlarımız geride kaldı. Biraz bekleyelim ki, bize yetişsinler.”

Kızılderili Hikâyeleri

Kızılderili reislerinden birini, büyük bir şehre davet ederler. Bilge reis, kalabalık bir sokakta yürürken bir ses duyduğunu söyler.

Ses çok derinlerden gelen, ince bir sestir. Yanındakiler hiçbir şekilde bunu fark etmemiştir.

“ Doğa! Buralarda bir yerlerde, bir cırcır böceği olmalı! ” der bilge reis ve sese doğru yürümeye başlar.

Etraftakilerin şaşkın bakışları içinde, gider ve cırcır böceğini bulur.

Yanındakiler sorarlar:

“ Bu kadar kalabalığın ve sesin içinde, bu sesi nasıl fark ettiniz? ”

Bilge reis, cebinden bir madeni para çıkarır ve yere atar. Para, yerde çınlayarak yuvarlanır.

Kalabalığın içindeki birçok kişi bu sesi duyar ve para düşürdüklerini sanıp ceplerini kontrol ederler.

“ Gördünüz mü? ” der, bilge reis. “ Kim neye gönül verirse, onun sesini duyar. ”

Bir gün genç bir adam, Zen ustasının yanına gelir. ” Hayatım boyunca birçok şey öğrendim. Artık Zen’i de öğrenmek istiyorum. ” der.

Usta gülümser: ” Gel, seninle bir çay içelim. ”

İkisi de yere oturur. Usta çaydanlığı alır, bardağa çay dökmeye başlar. Çay, bardağın dışına taşmaya başlar.

Genç adam dayanamaz: ” Durun! Bardak dolu! Daha fazlasını alamaz! ”

Usta sakin bir sesle: ” Tıpkı bu bardak gibi senin de zihnin dolu. Eğer önce bardağını boşaltmazsan, sana Zen öğretilerini nasıl anlatabilirim? ”